Η κλιματική αλλαγή λόγω εκπομπών αερίων θερμοκηπίου παρουσιάζεται ως η μεγαλύτερη περιβαλλοντική πρόκληση της εποχής, με σημαντικές επιπτώσεις στο φυσικό και κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, οι οποίες αναμένεται να ενταθούν τις επόμενες δεκαετίες.
Έχει όντως επιδεινωθεί η κλιματική αλλαγή; Aν ναι, σε ποιο βαθμό η αλλαγή αυτή είναι ανθρωπογενής; Η επιστημονική κοινότητα απαντά κατά μεγάλη πλειοψηφία «ναι» και στα δύο ερωτήματα, παρά το ότι οι παγετώνες έλιωναν χιλιάδες χρόνια πριν από οποιαδήποτε βιομηχανική δραστηριότητα.
Σε πολιτικό επίπεδο, η διεθνής κοινότητα έχει συμφωνήσει η μέση θερμοκρασία του πλανήτη να μην υπερβεί τους 2°C σε σχέση με τη θερμοκρασία της προβιομηχανικής περιόδου και η ΕΕ και άλλες χώρες θέτουν σε εφαρμογή πολιτικές με τον τριπλό στόχο [1] ‘ενσωμάτωση’ του κόστους των εκπομπών, [2] αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών και [3] εξοικονόμηση ενέργειας, με την Κίνα μετά το φετινό Davos να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο. Στον αντίποδα βρίσκονται μεγάλοι βιομηχανικοί παίκτες όπως οι ΗΠΑ του Τραμπ, η Βραζιλία, η Αυστραλία, η γειτονική μας Τουρκία, αλλά και η Ρωσία η οποία μάλιστα ελπίζει να ωφεληθεί από την άνοδο της θερμοκρασίας.
Διαβάστε περισσότερα
EN
Η θεματολογία του συνεδρίου θα δομηθεί σε δύο άξονες. Ο πρώτος θα αναλύσει το πλαίσιο για την κλιματική αλλαγή και τις αγορές διοξειδίου του άνθρακα. Μετά την εισαγωγή, θα παρουσιασθούν ορισμοί και εναλλακτικές τεχνολογικές λύσεις. Στη συνέχεια θα δοθεί έμφαση σε νομοθεσίες, κανονισμούς και άλλα θεσμικά εργαλεία σχετικά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τέλος, θα γίνει ειδική παρουσίαση για τις αγορές «άνθρακος».
Ο δεύτερος άξονας θα αναδείξει τις επιπτώσεις των πολιτικών κλιματικής αλλαγής σε ειδικούς κλάδους, με διάκριση σε επιπτώσεις άμεσες (απασχόληση, επενδύσεις, περιβάλλον), έμμεσες (μέσω χρηματοδότησης στο βαθμό που αυτή επηρεάζεται από τις πολιτικές αυτές) και intangible/soft, δηλαδή μέσω εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και image των επιχειρήσεων.
Οι πολιτικές με τον τριπλό στόχο «ενσωμάτωση» του κόστους των εκπομπών, αύξηση της χρήσης AΠΕ και εξοικονόμηση ενέργειας προκαλούν αυξανόμενο ενδιαφέρον σε:
♦ Επιχειρήσεις ενέργειας, καυσίμων, μεταποίησης, μεταφορών, κατασκευών ♦ Χρηματοπιστωτικούς οίκους και funds ♦ Ελληνικές τράπεζες και διεθνείς επενδυτικούς φορείς (EIB, EBRD κ.λπ.) ♦ Ελεγκτικές και δικηγορικές εταιρείες και σχετικές συμβουλευτικές δραστηριότητες ♦ Εταιρείες μελετών, κατασκευών και συμβούλων (π.χ. ΑΠΕ, εξοικονόμηση ενέργειας κ.λπ.) ♦ Παραγωγούς, παρόχους- εμπόρους και χρηματιστήρια ενέργειας ♦ Ασφαλιστικές εταιρείες ♦ Αγροτικές και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς ♦ Έλληνες και Ευρωπαίους αξιωματούχους ♦ Διεθνείς οργανισμούς ♦ Εκπροσώπους πρεσβειών στην Ελλάδα ♦ Συνδέσμους και Επιμελητήρια ♦ Ινστιτούτα και think tanks (ΙΕΝΕ, Institute of Diplomacy & Global Affairs, ΕΛΙΑΜΕΠ κ.ά.) ♦ Ευρωπαϊκούς φορείς (π.χ. CEMBUREAU, European Aluminium Association, Euromines, Eurometaux, Euroalliages) ♦ Αρμόδια υπουργεία ♦ Σχετικές Αρχές (ΡΑΕ, ΛΑΓΗΕ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ κ.ά.) ♦ Ιδρύματα (όπως ΚΑΠΕ κ.ά.) ♦ Πανεπιστημιακούς & Ερευνητές ♦ Εκπροσώπους ΜΜΕ ♦
Οι πολιτικές αυτές έχουν επίσης προφανή σύνδεση με όλες τις επιχειρήσεις και οργανισμούς που ασχολούνται με την εταιρική κοινωνική ευθύνη, ιδίως όσες θεωρούν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ως σημαντικό μέρος του branding και της επικοινωνίας τους – με τη σύγχρονη έννοια της επίπτωσης στην κοινωνία και όχι απλώς στην εικόνα της επιχείρησης.
NETVOLUTION